Dzięki noszeniu i stałej bliskości rodzice lepiej rozumieją swoje dziecko. Stają się bardziej wyczuleni na jego sygnały i szybciej reagują na jego potrzeby.
Dzieci noszone blisko ciała rodziców w pierwszych miesiącach życia nawiązują znacznie silniejszą więź emocjonalną z opiekunami niż dzieci wożone w wózkach czy noszone w plastikowych fotelikach. Badania pokazują również, że rodzice noszący swoje dzieci w niemowlęctwie w późniejszym wieku mają z nimi znacznie lepszy kontakt.
UKOJENIE
Dzieci noszone znacznie mniej płaczą - potwierdzają obserwacje rodziców. Są spokojniejsze i częściej się uśmiechają przede wszystkim dlatego, że kołyszący ruch znany z życia płodowego sprawia im przyjemność.
Noszenie dzieci zmniejsza okresy płaczu i marudzenie do 43% podczas dnia i 51% w nocy, potwierdzają również fachowcy, którzy przypisują tę zależność lepszej komunikacji między dzieckiem a opiekunem. Mając dziecko stale przy sobie, trafniej odczytując jego sygnały i zaspakajając potrzeby, rodzice potrafią w porę ubiec atak płaczu.
ROZWÓJ
Krzyk i płacz pochłaniają ogromne ilości energii dziecka, która mogłaby być spożytkowana na rośnięcie i rozwój. Dlatego dzieci noszone w chustach lepiej się rozwijają fizycznie oraz emocjonalnie. Bezpieczne, spokojne i szczęśliwe dzięki bliskości rodziców są silniejsze i szybciej się uczą.
Dzieci, które są często noszone pozostają w stanie wyciszenia, który sprzyja uczeniu się. Rodzice decydują jakie bodźce do dziecka docierają, chronią je przed natłokiem informacji i zbyt wieloma sygnałami, które obciążają delikatny system nerwowy dziecka i utrudniają naukę.
Dziecko noszone blisko ciała opiekuna uczestniczy w jego świecie. Idzie tam, gdzie on się udajecie, widzi i słyszy to samo, co widzi i słyszy mama czy tata. Jest wystawione na dużo większe bogactwo bodźców niż wtedy, gdy podróżuje w nosidełku samochodowym czy wózku.
Naturalny ruch pozwala zdobywać dziecku nowe doświadczenia wzrokowe, dźwiękowe oraz węchowe. Ma sposobność skupić oczy na przedmiotach znajdujących się zarówno blisko jak i daleko. Będąc na wysokości oczu i ust dorosłej osoby poznaje subtelności języka ciała i uczy się rozpoznawać i odczytywać ludzką mowę oraz emocje.
Zapewnienie małemu dziecku poczucia bezpieczeństwa, ograniczenie stresów, sprawienie, że czuje się ono kochane i szczęśliwe, procentuje w przyszłości. Takie dziecko jest silniejsze emocjonalnie i pewniejsze siebie, paradoksalnie szybciej staje się bardziej samodzielne, zaradne, otwarte, towarzyskie, łatwiej się adaptuje, lepiej radzi sobie w stosunkach międzyludzkich, jest bardziej czułe i empatyczne.
Badania sugerują, że dzieci często noszone, rozwijają się również fizycznie szybciej i lepiej niż ich nienoszeni rówieśnicy. Gdy opiekun porusza się z dzieckiem w chuście, ono uczy się balansować swoim ciałem, ćwicząc i wzmacniając górne partie mięśni. Jego ciało jest lepiej przygotowane do nauki siadania, a później wstawania i chodzenia.
Źródła:
Doświadczenia noszących rodziców oraz
Anisfeld, E., Casper, V., Nozyce, M. and Cunningham, N. "Does infant carrying promote attachment? An experimental study of the effects of increased physical contact on the development of attachment". Child Development, 1990
Barr, R. G. The Early Crying Paradox: A Modest Proposal. "Human Nature", 1990
Hunziker, U. A. and Barr, R. G. Increased carrying reduces infant crying: a randomized controlled trial. "Pediatrics", 1986
Sears, William, M.D. and Sears, Martha, R.N. "The Baby Book. Little", 2003
